W dniach od 3 do 5 lutego w Domu Rekolekcyjno-Formacyjnym „Dobre miejsce” w Warszawie odbyła się IV Kapituła Generalna Wspólnoty „Przyjaciele Oblubieńca”. Zgromadziła ona 230 administratorów i pasterzy odpowiedzialnych za 91 wspólnot w Polsce i Anglii. W tym roku jej hasłem przewodnim były słowa, które prowadzą członków Wspólnoty w bieżącym roku formacyjnym – „W pokornej służbie”.

Kapituła Generalna jest corocznym spotkaniem osób odpowiedzialnych za lokalne wspólnoty „Przyjaciół Oblubieńca”. W jej trakcie administratorzy i pasterze wspólnot podsumowują funkcjonowanie Wspólnoty w poprzednim roku, zgłębiają hasło bieżącego roku formacyjnego, przyglądają się perspektywom rozwoju i stojącym przed nimi wyzwaniom, a przede wszystkim wsłuchują się w głos Boga, by rozpoznać Jego pragnienia i dążyć do ich realizacji w życiu Wspólnoty.

Obradom Kapituły przewodniczył ks. Krzysztof Kralka SAC, Moderator Generalny Wspólnoty. Wyjątkowymi gośćmi byli ks. dr Zenon Hanas, nowo wybrany przełożony Prowincji Chrystusa Króla Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, a także ks. dr Jan Miczyński z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którzy modlili się wspólnie z odpowiedzialnymi za wspólnoty i głosili im Słowo Boże.

IV Kapituła Generalna rozpoczęła się od Mszy świętej, której przewodniczył ks. Krzysztof Morawik SAC, Moderator Prowincjalny Prowincji Lubelskiej, zaś homilię wygłosił ks. Krzysztof Kralka SAC, Moderator Generalny Wspólnoty. W homilii, odnosząc się do przeczytanych słów Ewangelii o męczeństwie św. Jana Chrzciciela, patrona Wspólnoty, wskazał, że niezależnie od okoliczności misją proroka jest głoszenie prawdy o Bogu. „Prorok nie daje się wciągnąć w polityczną poprawność ani w niewłaściwie pojmowane miłosierdzie względem słabości i grzechów. Nie ulega presji otoczenia, któremu nie podoba się jego nauka. Jest prorokiem, więc zna Boga i prawdę o Nim. I głoszeniu tej prawdy poświęca swoje życie” – mówił. Moderator Generalny przypomniał, że wspólnota „Przyjaciele Oblubieńca” jest zaproszona do bycia prorokiem i głoszenia prawdy o Bogu, która najpierw ma głęboko dotykać i przemieniać serca jej członków, a następnie pociągać ku Bogu tych, wśród których żyją. „Koniecznie musimy zadać sobie te pytania: Czy dziś jako Wspólnota jesteśmy prorokiem, w którego nauczaniu słychać głos samego Boga? Czy ja jestem dziś prorokiem, wsłuchanym w Słowo Boże, żyjącym Nim i głoszącym Je innym? ” – powiedział w zakończeniu.

Ks. Krzysztof zaznaczył, że rozpoczynająca się Kapituła Generalna będzie czasem zbliżenia się do Boga i wsłuchiwania się w Jego głos, by rozpoznać Jego wolę i realizować ją w życiu osobistym i wspólnotowym. Dlatego tuż po Eucharystii wszyscy zgromadzili się na adoracji Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.

Drugi dzień Kapituły Generalnej rozpoczął się od wspólnotowej jutrzni, której przewodniczył ks. Artur Płaziński, pasterz wspólnoty przy parafii pw. św. Tereski od Dzieciątka Jezus w Kielcach. Po śniadaniu i przerwie kawowej przyszedł czas na konferencję formacyjną, związaną z hasłem Kapituły, którą wygłosił ks. dr Jan Miczyński z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Podkreślił on, że wezwanie do pokornej służby jest zaproszeniem do naśladowania samego Jezusa. „To nie tylko zadanie do wykonania i pewien trud, ale przede wszystkim ogromna łaska. Jesteśmy zaproszeni do tego, by przyjąć miłość Boga i odpowiedzieć na nią miłością względem bliźnich, wyrażoną w konkretnej służbie. To okazja, byś stawał się podobny do Jezusa, pełnego pokory, łagodności i miłosierdzia” – powiedział. Głoszący wskazał również pokusy pojawiające się na drodze pokornej służby, a także sposób ich przezwyciężania.

Następnie wszyscy zgromadzili się w kaplicy na wspólnej Eucharystii. Przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. Krzysztof Kralka SAC. Powiedział on, że naszym wzorem w podejmowaniu pokornej służby jest Jezus. „Jezus robił wszystko z jednego powodu – z miłości. Tylko ona może być motywacją podejmowanej przez nas służby. Jeśli ktoś służy z jakiegokolwiek innego powodu niż miłość, rozmija się w tej służbie z Bogiem” – mówił. Wskazał też, że pokorna służba prowadzi do oczyszczenia i uświęcenia człowieka. „Droga pokornej służby to droga umierania dla siebie i swoich pragnień, by coraz pełniej żyć dla Boga i stawać się do Niego podobnym. Na tej drodze Bóg stopniowo oczyszcza nas z tego, co jest w nas słabe i grzeszne. W miejsce starego człowieka pojawia się nowy, żyjący życiem samego Boga” – zakończył.

Po przerwie obiadowej uczestnicy Kapituły spotkali się w auli, by wysłuchać konferencji Moderatora Generalnego, podsumowującej miniony rok formacyjny i przedstawiającej aktualny stan Wspólnoty. Przyjaciele Oblubieńca to już 6213 osób formujących się w 91 wspólnotach, z których aż 29 zostało założonych w 2016 roku. Wspólnota jest obecna w osiemnastu diecezjach polskich i dwóch angielskich. Ks. Krzysztof ogłosił też nowy podział administracyjny: od teraz funkcjonują 3 prowincje – białostocka, lubelska i warszawska, na które składa się 14 regionów. Odpowiedzialni za wspólnoty lokalne zapoznali się ze sprawozdaniem finansowym, dotyczącym zarówno budżetu generalnego, jak i budżetów regionalnych. Moderator Generalny przedstawił perspektywy rozwoju Wspólnoty, a także największe wyzwania, z jakimi będzie się mierzyć w najbliższym czasie.

Popołudniowy blok konferencji zakończył się prezentacją odpowiedzi ks. Krzysztofa Kralki SAC na pytania nadesłane przez wspólnoty lokalne w ankietach przygotowanych z okazji Kapituły Generalnej.

Na zakończenie dnia wszyscy spotkali się w kaplicy na modlitwie wspólnotowej. Był to czas głębokiego stanięcia w Bożej obecności, uwielbienia Jego łaski, którą hojnie Wspólnotę, a także wsłuchiwania się w Jego głos i poznawania Jego pragnień.

Po wspólnej modlitwie odpowiedzialni za wspólnoty mieli okazję do integracji i dzielenia się swoimi doświadczeniami z życia osobistego i wspólnotowego.

Ostatni dzień Kapituły Generalnej był okazją do zapoznania się z praktycznym wymiarem realizacji hasła tegorocznego roku formacyjnego, a także wejścia w jeszcze głębsze zrozumienie wizji formacji, jaką przeżywamy w Kościele i wspólnocie „Przyjaciele Oblubieńca”.

Dzień rozpoczął się od wspólnej jutrzni, której przewodniczył ks. Piotr Spyra, asystent kościelny Wspólnoty w diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Następnie wszyscy odpowiedzialni zgromadzili się w auli, by zapoznać się z praktyką realizacji wezwania do pokornej służby w różnych diakoniach, funkcjonujących na poziomie wspólnot lokalnych i regionów. Odpowiedzialni za poszczególne diakonie dzielili się sposobem ich funkcjonowania, wizją formacji ich członków, a także perspektywami rozwoju i stojącymi przed nimi wyzwaniami.

Po krótkiej przerwie uczestnicy Kapituły wysłuchali konferencji ks. Krzysztofa Kralki SAC o wizji formacji w Kościele i wspólnocie „Przyjaciele Oblubieńca”. Wskazał on – w kontekście formacji we Wspólnocie – poszczególne etapy drogi duchowego wzrostu, do której zaproszony jest każdy chrześcijanin, a także niebezpieczeństwa, które na niej napotyka. Nawiązując do duchowości ignacjańskiej przestrzegł przed oczekiwaniem, że w życiu duchowym – osobistym i wspólnotowym – będziemy doświadczali jedynie duchowych pocieszeń, i przypomniał, że jest ono nieustannym falowaniem od pocieszenia do strapienia. Moderator Generalny zwrócił szczególną uwagę na paschalny wymiar chrześcijańskiej formacji. „Zostaliśmy zaproszeni do drogi na szczyt, a nie do chodzenia dolinami. To droga nieustannego obumierania. Obumierania nie dla samego obumierania, ale po to, by razem z Chrystusem zmartwychwstawać. By znaleźć się w Jego chwale. Dopóki nie zgodzisz się na krzyż w twojej osobistej drodze duchowego wzrostu, nie wyjdziesz z dolin ku szczytowi głębokiego zjednoczenia z Bogiem. Dopóki nie zgodzisz się na Bożą wizję tej drogi, na trudy i doświadczenia, które znajdą się na niej, by stać się windą przyspieszającą twe wznoszenie się do świętości – twoje serce zamiast pokoju i radości, pełne będzie narzekania i lęków, a problemu będziesz szukał w swojej wspólnocie i we wszystkich wokół. Potrzebujemy intronizować krzyż w naszym życiu duchowym i przyjąć taką łaskę Boga, jaką nam daje, a nie jaką sobie wymarzyliśmy, a wtedy doświadczymy, że to obumieranie jest ożywiające, a z tego krzyża tryska pełnia życia” – powiedział. Moderator Generalny podkreślił, że formacja przeżywana we Wspólnocie jest tożsama z wizją formacji, jaką przedstawia człowiekowi katolicka teologia duchowości i całe Magisterium Kościoła: „Wizji formacji uczymy się wsłuchując w głos Boga i wpatrując w Jego Kościół oraz drogi duchowego wzrostu, którymi prowadzi ludzi kolejnych wieków”.

IV Kapituła Generalna zakończyła się uroczystą Eucharystią, której przewodniczył ks. dr Zenon Hanas SAC, nowo wybrany przełożony Prowincji Chrystusa Króla Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Wygłosił on również homilię, w której wyjaśnił duchowe znaczenie obrazów światła i soli, obecnych w odczytanej Ewangelii. Oprócz powszechnie znanych analogii, dotyczących dawania świadectwa czy nadawania życiu smaku, zwrócił uwagę na związek soli z potem i łzami. „To może mało atrakcyjny związek, ale wyraża niezwykłą prawdę o życiu duchowym – ono kosztuje. Bycie przyjacielem Oblubieńca kosztuje. Niesienie odpowiedzialności za siostry i braci we wspólnocie kosztuje. Trzeba ponieść konkretny wysiłek, napocić się duchowo i nieraz doświadczyć fizycznych łez. Ale to piękna droga i niezwykła misja, która ma ogromną wartość w oczach Boga” – mówił. W zakończeniu Ksiądz Prowincjał zaprosił odpowiedzialnych za wspólnoty do jeszcze bardziej odważnego świadczenia o swej przyjaźni z Oblubieńcem oraz przyprowadzania do Niego tych, którzy jeszcze Go nie znają.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wspólnota „Przyjaciele Oblubieńca” wpisuje się w nurt nowych wspólnot w Kościele katolickim, które wyrosły z doświadczenia Odnowy Charyzmatycznej. Wspólnota narodziła się w 2010 roku dzięki spotkaniu i współpracy Wspólnoty Charyzmatycznej z Ożarowa Mazowieckiego oraz ks. Krzysztofa Kralki SAC, dyrektora Pallotyńskiej Szkoły Nowej Ewangelizacji.

Wspólnota gromadzi katolików wszystkich stanów – świeckich żyjących w małżeństwach lub samotnie, kleryków, braci i siostry konsekrowanych oraz księży – w jedną rzeczywistość, będącą obrazem Ludu Bożego w jego jedności i różnorodności powołań. Jej członkowie mają wspólne pragnienie rozkochiwania ludzi w Jezusie Chrystusie. Osoby należące do Wspólnoty tworzą duchowe i formalne przymierze katolików, którzy pragną odpowiedzieć na nakaz misyjny Jezusa Chrystusa (por. Mk 16, 15-20; Mt 28, 18-20) oraz na wezwanie Kościoła do podjęcia dzieła Nowej Ewangelizacji (por. RM 2-3, 5).

Poprzez ewangelizację parafii i formację ewangelizatorów Wspólnota pragnie umacniać Kościół oraz budzić świadomość powszechnego powołania chrześcijan do głoszenia Ewangelii.

91 wspólnot „Przyjaciół Oblubieńca” w 18 diecezjach w Polsce i dwóch w Anglii gromadzi ponad 6200 osób, rozważających codziennie Słowo Boże i głoszących Ewangelię słowem i świadectwem życia.

Więcej informacji o Wspólnocie można znaleźć na stronie: www.przyjacieleoblubienca.pl.